Arneklanken: December 1997
Wie kent niet één van de drie foto's van hem (van Uitgeverij F.B. den Boer te Middelburg)? Bekend door de vele verhalen, verzonnen of niet. Verhalen die nog steeds (in mindere mate dan vroeger) over hem de ronde deden en doen, hoe sterk hij wel zou zijn geweest. Hoevelen werden in de loop der jaren van zijn groot nageslacht niet naar hem vernoemd, tegenwoordig verbasterd tot Leo, Leendert (ca. 60x).
Hij was de eerste Van Belzen met de voornaam Lieven. Een eerdere Lieven van Belsen werd geboren op 8.5.1805 en is overleden op 12.5.1805. In 1834 verandert de naam Van Belsen opeens in Van Belzen in de akten van de burgerlijke stand van Arnemuiden (reden onbekend).
Lieven van Belzen werd geboren op 15.10.1819 te Arnemuiden en is overleden op 10.11.1910 te Arnemuiden, 91 jaar oud. Hij was de zoon van Jacob van Belsen (visser) en Theuntje Lievense de Ridder (visleurster). Hij trouwt voor de 1e maal op .2.1842 als visser te Arnemuiden met Jerina Geldof, geboren 19.9.1817 te Arnemuiden, van beroep naaister, overleden op 5.6.1887 te Arnemuiden, dochter van Willem Geldof en Pieternella Vinke. Hij trouwt voor de 2e maal op 4.10.1893 te Arnemuiden met Grietje Meulmeester, geboren op 4.10.1864 te Arnemuiden, van beroep visleurster, dochter van Hubregt Meulmeester en Clasina Meulmeester. Zij werd Grietje van Uube genoemd en was de zuster van Marinus Meulmeester (Boere genoemd). Na Lieven's overlijden hertrouwt zij op 27.1.1912 te Arnemuiden met Lieven Schroevers (Ouwepoer genoemd), weduwnaar van Jannetje Jobse. Grietje overlijdt te Vlissingen op 28.4.1936.
Verdriet is hem niet bespaard gebleven. Van zijn 12 kinderen stierven er 7 binnen het jaar. In een stormnacht van 3 op 4 december 1863 moest hij zijn oudste zoon Jacob van 20 jaar los laten, zodat die verdronk toen ze met de rest van de bemanning op de zijkant van Lieven's vissloep zaten, nadat die was omgeslagen. Ze werden gered en de sloep werd ontredderd en zeilloos te Hellevoetsluis binnengebracht. De 4 overige kinderen werden met bijnaam naar hun moeder genoemd, te weten Willem, Cornelis, Joos en Willemina van Belzen respectievelijk Wullem van Riene, Kees van Riene, Joos van Riene en Mientje van Riene (zij trouwt met Jan Blaasse).
Ook zijn twee broers, Joos en Jacob, verdronken. Joos verdronk in de stormnacht van 3.11.1863 op de rede van Vlissingen (de rest van de bemanning werd gered door Karel Lievens van de Gruiter). Jacob verdronk in de stormnacht van 3 op 4 december 1863 aan boord van "De Jonge Jacob" (bazaanschuit van Lieven de Ridder), voor de Hollandse kust, waarbij alle bemanningsleden omkwamen (7 vissers). Het tragische is dat Jacob één maand tevoren aan boord bij zijn broer Joos werd gered.
Grote opschudding ontstond in Arnemuiden toen het praatje ging dat Lieven zou gaan trouwen met Grietje, hij 73 jaar en alreeds vele malen overgrootvader en zij 28 jaar. Zijn drie zonen en dochter vroegen of hij zijn verstand verloren had en of hij geen schaamte had enz. Zijn zonen wilden geen getuige zijn bij het huwelijk. Getuigen voor hem waren: z'n neef Jan van Belzen en z'n goede vriend Pieter van Hemert Lieven echter was als Gallio en trok zich van al deze dingen niets aan. Hij liet het huwelijk wereldkundig maken door de dorpsomroeper en trouwde z'n jonge bruid op haar 29e verjaardag. Nog enkele verhalen over Lieven Tak. Ze ontstonden in voor(achter)onders van de schepen wanneer men verwaaid lag en bij elkaar buurtte of 's winters thuis achter "de platte buiskachel" zat.
Bij het ophalen van het anker zou hij de spaken van het ankerspil kapot hebben getrokken. Toen op de werf bij Meerman een kelderwind (zgn. Dommekracht) het begaf, waardoor een hoogaars op de zijkant kwam te liggen, zette Lieven zijn schouders eronder en duwde zo de hoogaars recht. Ook zou hij in z'n jonge jaren een klomp hebben dubbel geknepen. Samen met een van z'n broers droegen ze een "ruufel" van 20 voet op de schouder vanaf de smidse aan het eind van de Langstraat naar de haven en klemden onder de andere arm een zak zout van 50 kilo. Zo kuierde (wandelde) hij op z'n 80e jaar over het Schorretje (nu Arnestraat) waar de slager Janis Kousemaker met z'n knecht Janis Schout bezig waren in het slachthok een varken op te hijsen. Ze kregen het maar niet omhoog en de slager vroeg: "Help eens een handje". Toen Lieven een ruk aan het touw gaf ging het varken omhoog of het een konijntje was.
Als één van z'n kleinkinderen vanuit Vlissingen naar Arnemuiden kwam gingen ze ook even langs "groôtevoader Lieven". Zo was ook "dolle Wullem" met zijn vader op een zekere dag met de trein gekomen. Verontwaardigd vroeg Lieven of ze "die paar stappen" niet konden lopen. Zelf zou hij op z'n 90e nog elke donderdag naar de markt in Middelburg hebben gelopen.
